بررسی تاثیر داروی تپدین هیدروکلراید بر طول مدت مرحله اول زایمان در بیماران زایشگاه قدس در سال 1379

زایمان فرایند فیزیولوژیکی است که سبب تولد نوزاد می شود و دارای مراحل مشخص می باشد. مرحله اول زایمان شامل فاز نهفته و فاز فعال می باشد. دردی که در طول زایمان حس می شود در اثر انقباضات رحمی و اتساع گردن رحم ایجاد می گردد، استفاده از بیدردی (آنالژزی) جهت تضعیف درد در طی زایمان به مادر اجازه میدهد که در بین انقباضات رحمی استراحت نماید و فقط درجات کمی از درد را در پیک انقباظات رحمی تجربه نماید. از طرفی داروهای ضد درد بویژه مخدرها، متهم به طولانی کردن زایمان، ایجاد خونریزی پس از زایمان و تضعیف نوزاد می باشند. این مطالعه بصورت کارآزمایی بالینی ‏‎(clinic trial)‎‏ می باشد. 150 نفر از زنان حامله بصورت تصادفی در این مطالعه تحت بررسی قرار گرفتند و در سه گروه مساوی تقسیم شدند: گروه اول: زنانیکه در طی مرحله اول زایمان، داروی پتدین دریافت نمودند. گروه دوم: زنانیکه در طی مرحله اول زایمان، پلاسبو دریافت نمودند. گروه سوم: زنانیکه در طی مرحله اول زایمان هیچ نوع دارویی دریافت نکردند. افراد مورد مطالعه در این طرح از اول فاز فعال مرحله نخست زایمان تحت نشر قرار گرفتند. مبنای شروع فاز فعال، دیلاتاسیون سرویکس به میزان 4 سانتیمتر در نظر گرفته شد. شرایط بیماران در هر سه گروه یکسان در نظر گرفته شد. بدین صورت که اولا: در هر گروه، دو زیر گروه نولی پار و مولتی پار وجود دارد. ثانیا شرایط دیگر از قبیل اینداکشن و تزریق داروهای دیگر در هر سه گروه در نظر گرفته شده و یکسان انتخاب شدند. افرادی که مشکلاتی نظیر ماکروزومی (جنین درشت)، لگن تنگ، دوقلویی، دفع مکونویم و دکولمان داشتند از مطالعه حذف شدند. این مطالعه فقط در جنین های با طول حاملگی کامل (ترم) صورت گرفت. افرادی که در گروه اول قرار داشتند، داروی پتدین را با دوز 50 میلی گرم (داخل عضلانی) دریافت نمودند. میانگین زمانی مرحله اول زایمان افراد نولی پار گروه اول تا سوم به ترتیب 210، 216، 168 دقیقه می باشد. از مقایسه مقادیر ذکر شود با یکدیگر اختلاف معنی داری بین میانگین زمان مرحله اول زایمان افراد نولی پار سه گروه وجود نداشت. میانگین زمان مرحله اول زایمان در افراد مولتی پار گروه اول تا سوم به ترتیب 128، 158 و 146 دقیقه می باشد. با مقایسه مقادیر فوق اختلاف معنی داری بین میانگین افراد مولتی پار سه گروه وجود نداشت. فراوانی آپگار بین 0-3 در دقیقه اول و پنجم نوزادان در هر سه گروه صفر می باشد. فراوانی آپگار 10-7 در دقیقه اول نوزادان در افراد هر سه گروه 147 نفر (68%) می باشد. فراوانی آپگار 10-7 دقیقه پنجم نوزادان در افراد در سه گروه 150 نفر (100%) می باشد. فراوانی آتونی مثبت در افراد نولی پار گروه اول یک نفر (7/3 درصد)، گروه دو یک نفر (8/3 درصد) و گروه سوم یک نفر (7/7 درصد) می باشد. با مقایسه موارد آتونی مثبت در هر سه گروه، اختلاف معنی داری وجود نداشت. فراوانی آتونی مثبت در افراد مولتی پار گروه اول، یک نفر (3/4 درصد)، در گروه دوم 3 نفر (5/12 درصد) و در گروه سوم یک نفر (7/2 درصد) می باشد. با مقایسه موارد آتونی مثبت در هر سه گروه اختلاف معنی داری بین موارد ذکر شده وجود نداشت. با توجه به نتایج بدست آمده، در این مطالعه پتدین باعث کاهش فعالیت رحم و طولانی شدن مدت مرحله اول زایمان نشده است. همچنین پتدین تاثیر منفی بر روی آپگار نداشته و باعث افزایش میزان خونریزی بعد از زایمان (آتونی) نشده است.